15 tetori shënon Ditën Ndërkombëtare të Shkopit të Bardhë, një ditë që i kushtohet ndërgjegjësimit për jetën, sfidat dhe të drejtat e personave të verbër në mbarë botën. Kjo ditë simbolizon jo vetëm mjetin ndihmës që u mundëson atyre të lëvizin të pavarur, por edhe përpjekjet e vazhdueshme për përmirësimin e standardeve të jetesës, integrimin social dhe respektimin e dinjitetit të tyre.
Në këtë ditë të veçantë, Artur Puka, kryetar i shoqatës “Shpresë kundër verbërisë”, sjell në vëmendje problemet e shumta me të cilat përballet kjo shtresë e popullsisë. Ai thekson se kempi mujor që marrin personat e verbër dhe shoqëruesit e tyre është tepër i ulët dhe nuk mbulon nevojat bazë për jetesë, duke e bërë të vështirë për ta përballimin e kostove të përditshme.
Puka nënvizon gjithashtu se mungesa e infrastrukturës së përshtatshme dhe shkeljet e vazhdueshme të hapësirave publike të dedikuara për të verbrit e bëjnë lëvizjen e tyre të rrezikshme. Në shumë raste, korsitë për ta janë të zëna nga automjete, tavolina lokalesh apo mallra tregtarësh, duke i detyruar të ecin në rrugë dhe të rrezikojnë jetën. Për këtë arsye, ai apelon që Policia Rrugore dhe institucionet përgjegjëse të jenë më vigjilente dhe të zbatojnë ligjin, në mënyrë që këta qytetarë të ndihen më të mbrojtur dhe të respektuar.
Në Bashkinë Shkodër, aktualisht jetojnë rreth 1500 persona me probleme të shikimit, shumë prej të cilëve përballen çdo ditë me pengesa fizike, ekonomike dhe sociale. Megjithatë, pavarësisht vështirësive, ata vijojnë të jenë aktivë në shoqëri, duke kërkuar me dinjitet të drejtën për barazi dhe përfshirje.
Ashtu si çdo vit, edhe këtë 15 tetor, të verbrit nga Shkodra iu bashkuan marshimit kombëtar të zhvilluar në Tiranë, përkrah kolegëve të tyre nga qytete të tjera të vendit. Me shkopin e bardhë në dorë, ata përcollën një mesazh të fortë solidariteti dhe vetëdijesimi: shoqëria duhet t’i shohë me sy të barabartë dhe t’u japë më shumë vëmendje, mundësi dhe respekt.
Në këtë ditë reflektimi, përkujtohet se shkopi i bardhë nuk është vetëm një simbol i verbërisë, por edhe një simbol i pavarësisë, guximit dhe dinjitetit njerëzor. Ai na kujton se shoqëria bëhet më e drejtë dhe më humane vetëm kur i jep zë dhe hapësirë çdo individi, pa përjashtim.
Comments
Post a Comment